زمان مطالعه:
40
دقیقه
دیابت یک بیماری مزمن است که به دلیل اختلال در عملکرد هورمون انسولین یا عدم تولید کافی آن در بدن ایجاد میشود. انسولین هورمونی است که توسط پانکراس تولید میشود و نقش کلیدی در تنظیم قند خون (گلوکز) دارد. گلوکز، منبع اصلی انرژی بدن است که از غذاهایی مانند کربوهیدراتها تأمین میشود و برای عملکرد سلولها ضروری است.
در افراد مبتلا به دیابت، سطح قند خون بهطور غیرطبیعی بالا میرود، زیرا بدن نمیتواند بهدرستی از گلوکز استفاده کند. این اختلال میتواند بهطور مستقیم یا غیرمستقیم به اندامهای مختلف بدن آسیب بزند و در صورت عدم کنترل، عوارض جدی به دنبال داشته باشد.
دلایل اصلی دیابت:
دیابت میتواند در هر سنی رخ دهد و افراد را در هر جنسیتی تحت تاثیر قرار دهد. این بیماری به دو دسته اصلی (دیابت نوع 1 و نوع 2) و یک حالت پیشدیابت تقسیم میشود که در ادامه مقاله به تفصیل درباره آنها صحبت خواهد شد.
دیابت یکی از شایعترین بیماریهای غیرواگیر در جهان است و اگر کنترل نشود، میتواند منجر به بیماریهای قلبی، کلیوی، آسیبهای عصبی و بینایی شود. آگاهی و مدیریت صحیح این بیماری برای جلوگیری از عوارض آن بسیار ضروری است.
دیابت به طور کلی به سه نوع اصلی تقسیم میشود: دیابت نوع 1، دیابت نوع 2، و دیابت بارداری. هر کدام از این انواع دلایل، علائم، و روشهای تشخیص خاص خود را دارند. علاوه بر این، حالت پیشدیابت نیز وجود دارد که هشداری برای ورود به مراحل اولیه بیماری است.
این نوع دیابت یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی به اشتباه به سلولهای تولیدکننده انسولین در پانکراس حمله میکند. در نتیجه، بدن تقریباً انسولینی تولید نمیکند.
این نوع دیابت شایعترین نوع است و معمولاً به دلیل مقاومت به انسولین و تولید ناکافی آن اتفاق میافتد. این نوع بیشتر در افراد بالغ رخ میدهد، اما به دلیل شیوه زندگی ناسالم، در کودکان نیز مشاهده میشود.
این نوع دیابت در دوران بارداری رخ میدهد و معمولاً پس از زایمان برطرف میشود، اما احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 در آینده را افزایش میدهد.
این حالت زمانی رخ میدهد که سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی باشد اما هنوز به مرحله دیابت نرسیده باشد. اگر بهموقع تشخیص داده شود، با تغییر سبک زندگی میتوان از پیشرفت آن به دیابت جلوگیری کرد.
دیابت نوع 1 و نوع 2 از نظر علت، نحوه پیشرفت و مدیریت متفاوت هستند. در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی بدن به سلولهای تولیدکننده انسولین حمله میکند و این منجر به کمبود کامل انسولین در بدن میشود؛ این نوع دیابت معمولاً در کودکی یا اوایل جوانی ظاهر میشود و نیاز به تزریق انسولین دارد. در مقابل، دیابت نوع 2 که بیشتر در بزرگسالی دیده میشود، به دلیل مقاومت سلولهای بدن به انسولین یا کاهش تدریجی تولید آن رخ میدهد. این نوع دیابت اغلب با تغییر سبک زندگی، رژیم غذایی و در مواردی داروهای خوراکی قابل کنترل است. برخلاف دیابت نوع 1 که ناگهانی بروز میکند، دیابت نوع 2 معمولاً به آرامی و با علائم خفیف پیشرفت میکند.
پیش دیابت مرحلهای است که در آن سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی است اما هنوز به اندازهای نیست که به عنوان دیابت تشخیص داده شود. این وضعیت یک هشدار جدی است که در صورت عدم توجه میتواند به دیابت نوع 2 یا مشکلات قلبی عروقی منجر شود. پیشدیابت معمولاً بدون علامت است و تنها از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است.
برای جلوگیری از پیشرفت پیشدیابت به دیابت، تغییرات سبک زندگی نقش کلیدی دارد. فعالیت بدنی منظم مانند پیادهروی یا ورزشهای هوازی، کاهش وزن اضافی، و مصرف رژیم غذایی متعادل شامل سبزیجات، پروتئینهای کمچرب و غلات کامل میتواند مؤثر باشد. علاوه بر این، محدود کردن مصرف قند و چربیهای اشباع و ترک سیگار نیز اهمیت دارد. مدیریت استرس و خواب کافی نیز از عوامل مؤثر در کنترل قند خون هستند. مراجعه منظم به پزشک و بررسی دورهای قند خون میتواند از پیشرفت این وضعیت جلوگیری کند.
دیابت به دلایل مختلفی ایجاد میشود که برخی ژنتیکی و برخی مربوط به سبک زندگی و محیط هستند. در ادامه به عوامل اصلی بروز دیابت اشاره میکنیم:
دیابت نوع 1 و 2 میتوانند زمینه ژنتیکی داشته باشند. اگر یکی از والدین یا نزدیکان درجه یک شما مبتلا به دیابت باشد، احتمال ابتلای شما نیز افزایش مییابد.
یکی از اصلیترین عوامل دیابت نوع 2 چاقی است. چربی اضافی، به ویژه در ناحیه شکم، مقاومت به انسولین را افزایش میدهد و باعث افزایش سطح قند خون میشود.
کمتحرکی باعث کاهش حساسیت سلولها به انسولین و افزایش وزن میشود. فعالیت بدنی منظم به کنترل قند خون و پیشگیری از دیابت کمک میکند.
مصرف بیش از حد قندها، نوشیدنیهای شیرین و غذاهای فرآوریشده میتواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد. همچنین رژیم غذایی کمفیبر و پرچربی خطرناک است.
برخی بیماریهای هورمونی مانند سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) و سندرم کوشینگ میتوانند خطر دیابت را افزایش دهند.
خطر ابتلا به دیابت نوع 2 با افزایش سن، به ویژه پس از 45 سالگی، بیشتر میشود. با افزایش سن، فعالیت فیزیکی کاهش مییابد و سلولها نسبت به انسولین کمتر حساس میشوند.
استرس مزمن میتواند بر عملکرد هورمونهای بدن تأثیر بگذارد و مقاومت به انسولین را افزایش دهد. همچنین استرس ممکن است باعث انتخاب عادات ناسالم مانند تغذیه نامناسب شود.
مصرف سیگار و الکل میتواند به مقاومت انسولینی و آسیب به پانکراس منجر شود و خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.
زنانی که در دوران بارداری به دیابت بارداری مبتلا میشوند، احتمال بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 در آینده دارند.
داشتن سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی، حتی اگر هنوز به دیابت تبدیل نشده باشد، یک عامل خطر جدی است که نیازمند مدیریت فوری است.
این عوامل بهطور ترکیبی میتوانند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهند، اما با پیشگیری و مدیریت صحیح، میتوان از بروز این بیماری جلوگیری کرد.
علائم دیابت ممکن است در زنان، مردان، و کودکان کمی متفاوت باشد. هر گروه علائم خاص خود را دارد که میتواند به تشخیص زودهنگام کمک کند. در ادامه، این علائم را به تفکیک بررسی میکنیم:
زنان ممکن است علاوه بر علائم عمومی دیابت، برخی نشانههای خاص را تجربه کنند:
مردان ممکن است علائمی را تجربه کنند که به دلیل تغییرات هورمونی یا اثرات مستقیم دیابت رخ میدهند:
دیابت در کودکان، به ویژه نوع 1، اغلب ناگهانی ظاهر میشود و نیاز به توجه فوری دارد:
نکته:
شناخت این علائم و اقدام سریع برای انجام آزمایش قند خون میتواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند و عوارض جدی آن را کاهش دهد. اگر هر یک از این علائم را در خود یا افراد خانواده مشاهده کردید، سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
درمان دیابت به نوع بیماری، شدت آن، و شرایط فردی بیمار بستگی دارد. هدف اصلی درمان، کنترل سطح قند خون و جلوگیری از عوارض طولانیمدت بیماری است. درمان دیابت معمولاً ترکیبی از تغییرات سبک زندگی، داروها، و در برخی موارد انسولیندرمانی است. در ادامه، درمان هر نوع دیابت را به تفصیل بررسی میکنیم.
دیابت نوع 1 بیماریای وابسته به انسولین است، زیرا بدن قادر به تولید انسولین نیست. درمان شامل موارد زیر است:
دیابت نوع 2 میتواند با تغییر سبک زندگی و در صورت نیاز داروهای خوراکی کنترل شود:
دیابت بارداری معمولاً با تغییرات رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی مدیریت میشود. در برخی موارد، انسولین یا داروهای خوراکی تجویز میشوند تا قند خون مادر و جنین در محدوده سالم باقی بماند. آزمایشهای مکرر قند خون در دوران بارداری ضروری است.
مدیریت دیابت نیازمند همکاری با تیم درمانی است که شامل پزشک، متخصص تغذیه، مربی دیابت، و در صورت نیاز روانشناس است. آموزش بیمار و یادگیری نحوه مدیریت دیابت از اهمیت ویژهای برخوردار است.
درمان خانگی دیابت به مجموعهای از اقدامات و تغییرات در سبک زندگی اشاره دارد که میتوانند به کنترل سطح قند خون و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. اگرچه این روشها جایگزین داروها و توصیههای پزشکی نیستند، اما در مدیریت دیابت نقش مهمی دارند.
یکی از مهمترین اقدامات، پیروی از یک رژیم غذایی سالم و متعادل است. مصرف مواد غذایی با شاخص گلیسمی پایین مانند سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و پروتئینهای کمچرب میتواند به کنترل قند خون کمک کند. همچنین، پرهیز از قندهای ساده، نوشیدنیهای شیرین و غذاهای فرآوریشده ضروری است.
فعالیت بدنی منظم نیز بخش مهمی از درمان خانگی دیابت است. ورزشهایی مانند پیادهروی، شنا یا دوچرخهسواری به بهبود حساسیت به انسولین کمک میکنند و سطح قند خون را کاهش میدهند. تمرینهای مقاومتی نیز میتوانند مفید باشند زیرا به افزایش توده عضلانی و سوخت و ساز بدن کمک میکنند.
کنترل استرس از طریق تکنیکهایی مانند مدیتیشن، یوگا یا تنفس عمیق نیز نقش مهمی در مدیریت دیابت دارد، زیرا استرس میتواند منجر به افزایش قند خون شود. علاوه بر این، خواب کافی و باکیفیت نیز از عواملی است که در حفظ تعادل قند خون تاثیرگذار است.
مصرف برخی از مواد طبیعی مانند دارچین، زردچوبه و زنجبیل به عنوان مکملهای غذایی میتواند در کاهش قند خون موثر باشد، اما باید تحت نظر پزشک استفاده شوند تا با داروهای مصرفی تداخل نداشته باشند.
در نهایت، نظارت منظم بر سطح قند خون در خانه با استفاده از دستگاه گلوکومتر، یکی از بهترین راهها برای کنترل دیابت و جلوگیری از عوارض آن است. این روشها، همراه با مشاورههای پزشکی، میتوانند به افراد مبتلا به دیابت کمک کنند تا زندگی سالمتر و بهتری داشته باشند.
مدیریت و مراقبت از دیابت شامل مجموعهای از اقدامات منظم است که به کنترل قند خون و پیشگیری از عوارض بلندمدت کمک میکند. این اقدامات به سبک زندگی، رژیم غذایی، ورزش، و پیگیری منظم پزشکی وابستهاند. در ادامه، روشهای اصلی مراقبت از دیابت را بررسی میکنیم:
این روشها در کنار هم یک برنامه جامع برای مدیریت دیابت ارائه میدهند و به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک میکنند. رعایت منظم این اصول میتواند عوارض دیابت را به حداقل برساند و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
رژیم غذایی نقش کلیدی در مدیریت دیابت دارد، زیرا آنچه میخورید مستقیماً بر سطح قند خون شما تأثیر میگذارد. انتخاب غذاهای سالم و متعادل میتواند به کنترل سطح قند خون، پیشگیری از نوسانات شدید و بهبود کیفیت زندگی کمک کند. در ادامه، غذاهای مفید و مضر برای افراد دیابتی را بررسی میکنیم.
رژیم غذایی مناسب برای دیابت شامل انتخاب غذاهای سالم، کاهش مصرف مواد مضر، و کنترل میزان کربوهیدراتها است. این رویکرد میتواند به حفظ سطح قند خون در محدوده سالم و جلوگیری از عوارض دیابت کمک کند. با رعایت این اصول، افراد دیابتی میتوانند زندگی سالمتر و باکیفیتتری داشته باشند.
ورزش و فعالیت بدنی یکی از موثرترین راهها برای مدیریت دیابت است، زیرا به بهبود حساسیت سلولهای بدن به انسولین کمک میکند و سطح قند خون را کاهش میدهد. ورزشهای هوازی مانند پیادهروی، دویدن آهسته، شنا یا دوچرخهسواری برای کنترل قند خون بسیار مفید هستند. تمرینات مقاومتی نیز میتوانند با افزایش توده عضلانی به بهبود متابولیسم بدن کمک کنند. انجام حداقل 150 دقیقه ورزش متوسط در هفته، توصیهای استاندارد برای افراد مبتلا به دیابت است. علاوه بر این، فعالیت بدنی منظم میتواند به کاهش وزن، کنترل استرس، و بهبود سلامت قلب و عروق کمک کند. با این حال، پیش از شروع هر برنامه ورزشی، مشورت با پزشک ضروری است تا برنامهای متناسب با شرایط فردی تدوین شود.
زندگی با دیابت میتواند از نظر روانی چالشبرانگیز باشد، اما مدیریت مناسب استرس و سلامت روان میتواند به بهبود کیفیت زندگی کمک کند. پذیرش بیماری بهعنوان بخشی از زندگی و تمرکز بر مدیریت آن به جای نگرانی مداوم، اولین گام است. تکنیکهایی مانند مدیتیشن، یوگا، و تنفس عمیق میتوانند در کاهش استرس و کنترل قند خون موثر باشند. ارتباط با گروههای حمایتی یا مشاوره روانشناسی میتواند به بیماران کمک کند تا احساس تنهایی نکنند و تجربههای مثبت دیگران را بشنوند. همچنین، تمرکز بر اهداف کوتاهمدت و دستیافتنی در مدیریت دیابت میتواند احساس موفقیت و انگیزه فرد را افزایش دهد. داشتن دیدگاه مثبت و حمایت خانواده نقش حیاتی در بهبود روانشناسی افراد مبتلا به دیابت دارد.
پیشرفتهای پزشکی و فناوری در سالهای اخیر افقهای جدیدی را در درمان دیابت گشوده است. این روشهای نوین نهتنها به بهبود مدیریت بیماری کمک میکنند، بلکه امیدوارند در آینده راهحلهای قطعیتری برای درمان دیابت ارائه دهند. در ادامه، برخی از جدیدترین روشهای درمانی دیابت را بررسی میکنیم:
این دستگاهها بهطور مداوم سطح قند خون را اندازهگیری و اطلاعات را به گوشی هوشمند یا دستگاه دیگر ارسال میکنند. CGMها میتوانند نوسانات قند خون را شناسایی کرده و به بیماران هشدار دهند تا اقدامات لازم را انجام دهند. این تکنولوژی بهخصوص برای بیماران دیابت نوع 1 بسیار مفید است.
پمپهای انسولین جدید با قابلیت هوش مصنوعی میتوانند بهطور خودکار میزان انسولین موردنیاز بدن را بر اساس دادههای دستگاه CGM تنظیم کنند. این سیستمهای پیشرفته نزدیکترین گزینه به یک پانکراس مصنوعی هستند.
تحقیقات در زمینه پیوند سلولهای بنیادی برای تولید سلولهای بتای سالم پانکراس در حال پیشرفت است. این روش امید زیادی برای درمان قطعی دیابت نوع 1 ایجاد کرده است.
درمانهای مبتنی بر ژنتیک با هدف اصلاح ژنهای مرتبط با تولید انسولین و مقاومت به انسولین در حال توسعه هستند. این روشها میتوانند راهحلهای شخصیسازیشدهای برای هر بیمار ارائه دهند.
این دستگاهها بهطور مستقل انسولین موردنیاز بدن را تأمین میکنند و میتوانند به بیماران دیابت نوع 1 کمک کنند تا به کنترل بهتر بیماری دست یابند.
نرمافزارهای هوشمند که به بیماران کمک میکنند قند خون، رژیم غذایی، و فعالیت بدنی خود را مدیریت کنند. این اپلیکیشنها دادهها را تحلیل کرده و توصیههای کاربردی ارائه میدهند.
این روشهای نوین درمانی، بهویژه با ترکیب فناوری و پزشکی، توانستهاند زندگی افراد مبتلا به دیابت را بهطور چشمگیری بهبود بخشند. با پیشرفتهای مداوم، امید میرود که در آینده نزدیک، درمانهای قطعیتری برای دیابت در دسترس قرار گیرد.
تشخیص دیابت نیازمند انجام آزمایشهای دقیق و علمی است که میتوانند سطح قند خون و عملکرد بدن در تنظیم آن را بررسی کنند. این آزمایشها به پزشکان کمک میکنند تا نوع دیابت، شدت بیماری، و مراحل پیشرفت آن را تعیین کنند. در ادامه، انواع اصلی آزمایشات تشخیص دیابت را توضیح میدهیم:
این آزمایش سطح قند خون را پس از 8 تا 12 ساعت ناشتا بودن اندازهگیری میکند. مقادیر این آزمایش به شرح زیر تفسیر میشوند:
این آزمایش برای بررسی نحوه پردازش گلوکز توسط بدن استفاده میشود. ابتدا قند خون ناشتا اندازهگیری میشود، سپس بیمار محلول گلوکز مصرف میکند و قند خون در فواصل زمانی مشخص (معمولاً 2 ساعت پس از مصرف) اندازهگیری میشود.
این آزمایش میانگین قند خون در 2 تا 3 ماه گذشته را اندازهگیری میکند و نیازی به ناشتا بودن ندارد. مقادیر آن به شرح زیر تفسیر میشوند:
این آزمایش در هر زمان از روز و بدون نیاز به ناشتا بودن انجام میشود. سطح قند خون بالای 200 میلیگرم در دسیلیتر به همراه علائم دیابت، نشاندهنده بیماری است.
این آزمایش میزان تولید انسولین توسط پانکراس را بررسی میکند و میتواند به تشخیص نوع دیابت کمک کند.
آزمایش ادرار برای بررسی وجود گلوکز یا کتونها استفاده میشود. وجود کتونها میتواند نشاندهنده کتواسیدوز دیابتی باشد که نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.
این آزمایشها برای تشخیص دیابت نوع 1 انجام میشوند و وجود آنتیبادیهایی را که به سلولهای تولیدکننده انسولین حمله میکنند، بررسی میکنند.
هر یک از این آزمایشها اطلاعات ارزشمندی در مورد وضعیت قند خون و عملکرد بدن ارائه میدهند. پزشکان معمولاً ترکیبی از این آزمایشها را انجام میدهند تا تشخیص دقیقی داشته باشند و مناسبترین درمان را برای بیمار انتخاب کنند. اگر در معرض خطر دیابت هستید یا علائمی مشاهده میکنید، انجام این آزمایشها برای شما ضروری است.
تفسیر نتایج آزمایشهای دیابت نیاز به دقت و آگاهی از معیارهای علمی دارد. این آزمایشها اطلاعاتی درباره سطح قند خون، عملکرد بدن در پردازش گلوکز، و وضعیت پیشرفت بیماری ارائه میدهند. در ادامه، معیارهای اصلی هر آزمایش و نحوه تفسیر آن به زبان ساده اما علمی توضیح داده شده است:
این آزمایش پس از 8 تا 12 ساعت ناشتا بودن انجام میشود. سطح قند خون نشاندهنده وضعیت زیر است:
این آزمایش پس از مصرف محلول گلوکز انجام میشود و توانایی بدن در مدیریت قند اضافی بررسی میشود:
این آزمایش میانگین قند خون طی 2-3 ماه گذشته را نشان میدهد و برای نظارت بر کنترل دیابت بسیار مفید است:
این آزمایش بدون نیاز به ناشتا بودن انجام میشود.
این آزمایش برای بررسی تولید انسولین توسط پانکراس استفاده میشود:
تفسیر نتایج آزمایشات قند خون، ابزاری اساسی برای تشخیص و مدیریت دیابت است. اگر نتیجهای خارج از محدوده طبیعی مشاهده شد، سریعاً با پزشک مشورت کنید تا برنامهای متناسب با وضعیت شما تنظیم شود. مراقبتهای بهموقع میتوانند از عوارض جدی دیابت جلوگیری کنند.
دیابت در صورت کنترل نشدن میتواند به بسیاری از اندامهای بدن آسیب برساند و عوارض جدی ایجاد کند. این بیماری با افزایش قند خون، به رگهای خونی کوچک و اعصاب آسیب میرساند. عوارض شایع شامل مشکلات چشمی (رتینوپاتی دیابتی) که ممکن است منجر به نابینایی شود، آسیب به کلیهها (نفروپاتی دیابتی) که در موارد شدید نیاز به دیالیز دارد، و آسیب به اعصاب (نوروپاتی دیابتی) که میتواند به بیحسی و درد، به ویژه در پاها، منجر شود. همچنین دیابت خطر بیماریهای قلبی-عروقی، سکته مغزی، و زخمهای پوستی مزمن را افزایش میدهد. این عوارض نیاز به پیشگیری از طریق کنترل دقیق قند خون، فشار خون، و چربی خون دارند. مراقبت منظم و پیگیری پزشکی برای جلوگیری از این آسیبها ضروری است.
دیابت اگر بهدرستی کنترل نشود، میتواند منجر به عوارض کوتاهمدت و بلندمدت شود. این عوارض ناشی از افزایش طولانیمدت سطح قند خون هستند که به عروق خونی، اعصاب و اندامهای بدن آسیب میرسانند. در ادامه، به بررسی این عوارض میپردازیم:
افراد دیابتی مستعد زخمهای پوستی، به ویژه در پاها هستند که به عنوان زخم دیابتی شناخته میشوند. این زخمها به دلیل آسیب به اعصاب (نوروپاتی) و کاهش جریان خون در پاها بهسختی بهبود مییابند و در موارد شدید ممکن است منجر به عفونت یا قطع عضو شوند. مراقبت روزانه از پاها و بررسی هرگونه خراش یا زخم ضروری است.
افزایش قند خون به رگهای خونی شبکیه چشم آسیب میرساند و میتواند منجر به تاری دید، خونریزی درون چشم، و در موارد پیشرفته نابینایی شود. معاینات منظم چشمی برای جلوگیری از این عارضه بسیار مهم است.
دیابت میتواند به واحدهای تصفیهکننده کلیه آسیب برساند و در نهایت منجر به نارسایی کلیه شود. کنترل قند خون، فشار خون و مصرف نمک میتواند خطر این عارضه را کاهش دهد.
نوروپاتی، یکی از شایعترین عوارض دیابت، باعث بیحسی، درد، سوزش یا گزگز، بهویژه در دستها و پاها میشود. این مشکل میتواند عملکرد روزانه را مختل کرده و خطر آسیبهای ناشناخته به پاها را افزایش دهد.
دیابت خطر بیماریهای قلبی، سکته مغزی، و فشار خون بالا را به دلیل تأثیر بر رگهای خونی افزایش میدهد. کنترل دقیق قند خون و چربی خون، همراه با فعالیت بدنی منظم، میتواند به پیشگیری از این مشکلات کمک کند.
افراد دیابتی بیشتر مستعد بیماریهای لثه، عفونتهای دهانی و خشکی دهان هستند. مراجعه منظم به دندانپزشک و رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است.
این عارضه شدید، که معمولاً در دیابت نوع 1 دیده میشود، زمانی رخ میدهد که بدن به جای گلوکز، چربی را برای انرژی بسوزاند و تولید کتونها به حد خطرناکی برسد. این وضعیت نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.
دیابت میتواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و خطر عفونتهای قارچی، پوستی و ادراری را افزایش دهد. مصرف آنتیبیوتیک یا داروهای ضد قارچ ممکن است برای درمان این مشکلات ضروری باشد.
افراد مبتلا به دیابت یا کسانی که در معرض خطر آن هستند، باید در صورت مشاهده علائمی مانند تشنگی شدید، تکرر ادرار، کاهش وزن ناگهانی، خستگی مفرط، زخمهایی که بهسختی بهبود مییابند، یا تاری دید، سریعاً به پزشک مراجعه کنند. همچنین، اگر قند خون بهطور مداوم بالا یا پایین باشد و کنترل آن دشوار شود، نیاز به مشاوره پزشکی ضروری است. بیماران دیابتی باید بهصورت دورهای تحت نظر پزشک باشند تا سطح قند خون، عملکرد کلیهها، بینایی، و سلامت قلب و عروق بررسی شود. مراجعه فوری به پزشک در صورت تجربه علائمی مانند درد قفسه سینه، بیحسی یا ضعف شدید، یا عفونتهای مقاوم به درمان اهمیت ویژهای دارد. مراقبتهای منظم پزشکی میتواند از بروز عوارض جدی دیابت جلوگیری کند و به بهبود کیفیت زندگی کمک کند
جدید ترین مقالات
مقالات مشابه